Etykieta pogrzebowa

Emily Post powiedziała kiedyś: „Maniery to wrażliwa świadomość uczuć innych”. Wiele z tego, co dzisiaj wiemy o etykiecie, pochodzi od tej kobiety, która swoją pierwszą książkę o etykiecie opublikowała w 1922 roku. Kiedy użyjesz tych słów jako przewodnika, zasady etykiety pogrzebowej stają się łatwiejsze do zrozumienia.

Tradycja zawsze wymagała pewnego stopnia formalności w ubieraniu się na pogrzeb. Jednak dzisiejsze usługi związane z końcem życia są tak zróżnicowane – od tradycyjnego pogrzebu po często bardziej zrelaksowaną celebrację życia – że trudno jest dokładnie wiedzieć, czego się od ciebie oczekuje.

Nikt nie oczekuje, że powiesz więcej niż kilka słów, a pogrążeni w żałobie członkowie rodziny i tak często nie są w stanie poświęcić ci pełnej uwagi. Więc niech będzie krótki i szczery.

Nawiedzenie, czyli oglądanie, to czas przed pogrzebem, podczas którego goście są zapraszani do obejrzenia ciała zmarłego w trumnie. Chociaż zwyczajowo okazujesz szacunek zmarłemu, podchodząc do trumny, możesz czuć się niekomfortowo, robiąc to. To jest w porządku; nikt nie chce, abyś denerwował się tym doświadczeniem, więc zamiast tego skup swoją uwagę na zapewnieniu pocieszenia rodzinie w żałobie.

Jeżeli zmarły ma zostać pochowany po nabożeństwie, kurator ogłosi miejsce pochówku. Jeśli cmentarz nie będzie znajdował się na terenie domu przedpogrzebowego, sformowany zostanie pochód samochodów, aby eskortować karawan na cmentarz. O ile nie zdecydowali się na prywatny pochówek, osoby obecne mogą przyłączyć się do procesji, jednak nie czują się do tego zobowiązani. W tym czasie możesz po prostu opuścić pogrzeb.